Wednesday, 21 December 2016

मंगल अष्टके

१]
स्वस्ती श्री गणनायकं गजमुखं ,
मोरेश्वरं सिध्दीतं ,
बल्लाळो मुरूडं विनायक महं,
चिंतामनी थेऊरं ,
लेण्याद्री गिरीजात्मजं सुरवरं,
विघ्नेश्वरं ओझरं,
ग्रामे रांजन संस्थितो गणपती ,
कुर्यात सदा मंगलम ...!!!

२]
सिता राम पती दिसे गजगती,
चंद्राप्रती रोहीणी ,
सावीत्री पती सत्यवान जणुकी ,
नारायणा लक्ष्मी ,
घाली रूक्मीणी मालिका सुकरे ,
स्वानंद बन्सीधरा ,
जैसे हरिश्चंद्र तारामती ,
कुर्यात सदा मंगलम ...!!!

३]
गोत्रे भिन्न परस्पराहुनी जशी ,
की भिन्न ज्यांची कुळे ,
जीवे एकची होती ती वरवधु ,
आजन्म ज्याच्या मुळे ,
ते ये ईश कृपे घडोनी सदनी ,
मांगल्य वैवाहीक ,
दांपत्य चिरनित्य शंकर कृपे ,
कुर्यात सदा मंगलम ...!!!

४]
नवर्याला मुळ चालल्या सुगरणी ,
सोडीती दारूनळे
वाजंत्री बहु वाजती चौघडे,
घोडे रथाच्या पुढे ,
अंबार्या पिवळे तसेच अवघे ,
हत्ती वरी नौबदा ,
जावाई रघुराज पुर्ण विजयी ,
कुर्यात सदा मंगलम ...!!!

५]
लाभो संतती संपदा बहु तुम्हा ,
लाभोतही सद्गुण ,
साधोनी चिरकर्म योग आपुल्या ,
व्हा बांधवा भुषण ,
सारे राष्ट्र धुरीण हेची कथिती ,
किर्ती करा उज्वल ,
गृहस्थाश्रम हा तुम्हा वधुवरा ,
कुर्यात सदा मंगलम ...!!!

६]
आली लग्न घटी समीप नवरा ,
घेऊनी यावा घरा ,
गुह्योक्ते मधुपर्क पुजन करा ,
अंत: पटाचे धरा ,
दृष्टादृष्ट वधुवरा न करीता ,
दोघं करावी ऊभी ,
वाजंत्री बहु गलबला न करणे ,
कुर्यात सदा मंगलम ....!!!

Tuesday, 20 December 2016

ऐका सत्य नारायणाची कथा

सत्य नारायणाची कथा -

श्रीहरी जगत्पिता दुर करीतो व्यथा
ही ऐका सत्य नारायणाची कथा
उल्कामुख राजा होता महाथोर
तयाची पत्नी होती सुंदर
नदी किनारी एकदा त्यांनी
घातली महापुजा दोघांनी
आली एक नौका त्याच मार्गानी
नाव भरलेली पुर्ण द्रव्यानी
होती व्यापारी साधु वाण्याची
रित पाहण्यास आला पुजनाची
उल्कामुख बोले त्यास ऐकावे
व्रत नारायणाचे आचरावे
मनोईच्छीत फळ मागावे
चरणी श्रीहरीच्या लागावे
आला घरास वाणी परतून
तयाची पत्नी होती शिलवान
बयास नव्हते काही संतान
म्हणूनी नवस केला वाण्यानं
पती पत्नीस जाहली जाण
कन्याही झाली त्यास रूपवान
कलावती म्हणोनी कन्येचे
नाव ठेवीले त्याने आवडीचे
योगीयांची ही कथा
जाईना कधी वृथा
ऐका सत्य नारायणाची ....
लिलावतीनं काही दिवसानं
दिली नवसाची त्यास आठवण
बोल पत्नीचे ऐसे ऐकून
दिले उत्तर साधु वाण्यानं
लग्न कन्येचे होता मानानं
घालीन पुजा मोठ्या थाटानं
सुत कांचन नगरी धाडीला
वर एक वैश्यपुत्र ठरविला
केले हो कन्यादान बापानं
विवाह पार पडला थाटान
व्रत नवसाचे गेला विचारून
म्हणोनी रुष्ठ झाले भगवान
जावयासह आला तो वाणी
कराया धंदा आपला मानानी
नगर ते होते चंद्रकेतुचे
ईथेच ग्रह फिरले दोघांचे
चंद्रकेतुच्या महालातुन
चोरांनी द्रव्य नेले चोरून
राजदुताने पाहीली चोरी
आला तो चोर
वाण्याच्या दारी
चोरीचे द्रव्य तेथे टाकून
पळाला चोर दुत पाहून
साधु वाण्यावरी  आला आळ
दोघांसी कैद केले तत्काळ
कर्ता आणि करवीता
काय घडवीतो आता
ऐका सत्यनारायणाची कथा ....
लिलावतीस दुःख बहु झाले
घरीही द्रव्य चोरीला गेले
दोघीही मागु लागल्या भिक्षा
पुजा न केल्याचीच ही शिक्षा
होते ब्राह्मणा घरी पुजन
आली कलावती ते पाहून
घरी सांगुन तिने मातेला
घातली पुजा त्याच वेळेला
चंद्रकेतूच्या तेंव्हा स्वप्नात
देव जाऊनी देती दृष्टांत
दोघे निर्दोष असती व्यापारी
सोडुनी द्यावे त्यांना सत्वरी
सुटता कैदेतून तो वाणी
निघे भरूनी नौका द्रव्यानी
जाहली ईच्छा तोच देवाची
परिक्षा घेण्या साधू वाण्याची
वेऊनी म्हणती त्यास भगवंत
ठेवीले काय आहे नौकेत
म्हणे तो नौका माझी तरलेली
वेली व पान याने भरलेली
होवो खरे तुझे हे बोलुन
यति ते बसले दुर जाऊन
द्रव्य गेले व पाने पाहीली
क्षमा यतिची त्याने मागीतली
वेली पानाचे द्रव्य बनवून
दिले यतिने त्यास परतून
बांधवा संगे साधू वाण्यानं
केले नारायणाचे पुजन
ठेवा  ह्रदयी सत्यता
श्रीहरीसी पुजीता
ऐका सत्य नारायणाची कथा ....!!! ्